Anasayfa
Eski Yuna, Mısır, Meksika, Hint kaynaklarıyla diğer mistik yazılı kaynakların hepsi bir zamanlar Pakistan’daki Hint Vadisi ile Hindistan’ın kuzeyinde kurulmuş olan Rama İmparatorluğu’ndan söz etmektedir. Önsöz’de de belirtildiği gibi Vedalar, Ramalar’ın gelişmiş uygarlığı hakkında en geniş bilgiyi sunmaktadır. Ramanın en büyük yedi şehri genelde “Rishi Şehirleri” olarak anılmaktadır. Sanskritçe’de Rishi, Rama yöneticilerinin oldukça gelişmiş zihinsel ve ruhsal yetenekleriyle bağlantılı olan “Usta” ve “Büyük Öğretmen” anlamına gelmektedir. Ramalar’ın bir türlü anlamı çözülemeyen yazıları olan Dravidian, Mu’nun anavatanıyla ilişki içinde bulunan ve binlerce mil güneydoğuda yer alan Paskalya Adası’nın yazıtlarından neredeyse tamamen farksızdır.
Oldukça zeki olan Ramalar, “vimana” adını verdikleri uçan aletler yapmışlardır. Yaklaşık olarak M.Ö.4 yüzyılda Bharadwaja the Wise, “Vaimanika Shasta” adlı kitabı için en azından seksen tane metinden ve Veda hikayelerinden vimanalar hakkında bilgi toplamıştır. 1918 yılında Bombay’in kuzeyinde yer alan Barbuda Royal Sanskrit Kütüphanesi’nde Vaimanika Shasta’yı bulan bilim adamları, kitabı oluştururken başvurduğu el yazıları kadar Bharadwajda’nın çalışmasının da doğruluğunu onaylamışlardır.
Vaimanika Shasta, aynı zamanda iki ya da üç katlı helikoptere benzeyen kargo uçaklarının veya 400-500 kadar kişiyi taşıyabilen yolcu uçaklarının veya 400-500 kadar kişiyi taşıyabilen yolcu uçaklarının da detaylı tasvirlerini yapmaktadır. Aynı zamanda kitap, doğru boyutların ve uçan araçların belirli bölümleri için hangi metalin en uygun olacağına dair bilgilerin de bulunduğu detaylı yönlendirmeleri de içinde bulundurmaktadır. Bharadwajda’nın bu anıtsal yapıtında vimanaları uçurmak için pilotların alacağı eğitim, araçların yerine getireceği görevler ve bunlardan daha da fazlası yer almaktadır. Eski tapınak kayıtlarından oluşan “Mahabharata” ve “Ramayana” yazıtları, Rama İmparatorluğu’na ait vimanalar hakkında daha geniş bilgi sunmaktadır.
Pueblo, Yaqui ve diğer Amerika yerlilerine ait şarkılarda ve danslarda Atlantisliler ve Hint Okyanusu’nda bulunan bu kayıp imparatorluk arasında uzun süren mücadelelerden söz edilmektedir. Bu savaş 20.000 yıl önce henüz buz dağları erimemişken meydana gelmiştir.
Ezoterik gelenek, Ramalar ve Atlantisliler arasındaki bu mücadele bir çarpışmadan ve Ramalar’ın oldukça garip bir şekilde zekalarını kullanarak düşmanlarının Atlas Okyanus’unda üstesinden gelmeyi başardıklarını anlatmaktadır. “Asvinler” adı verilen Atlantisliler bir keresinde Ramalar’ın başkentini ele geçirmeye teşebbüs etmişlerdir. Hintli bir yönetici, Ramalar’ın sadece barış istemelerine rağmen asla Atlantisliler’in öfekli ordularına boyun eğmeyeceklerini açıklamıştır. Fakat Atlantisli askerler onu hiç dikkate almamışlar ve Ramalar’ın kibarlıklarına ve savaşı önlemek için yaptıkları girişimlere rağmen şehre doğru ilerlemeye devam etmişlerdir. Bu noktadaysa Ramalı rahip kral kollarını havaya kaldırarak bugün Himalayalar’daki bazı yogilerin anlayabildiği oldukça güçlü zihinsel bir teknik kullanarak işgalci Atlantis liderlerinin teker teker ölmesine neden olmuştur. Bu oldukça yüksek bir yerden başlarına kocaman kayaların düşmesine benziyordu ve çarpmanın etkisiyle kalpleri durdu. Geriye kalan oldukça korkmuş olan Atlantisliler de araçlarına binerek oradan uzaklaştılar.
Sualtı arkeolojik sit alanı 9500 yıldan eski olabilir ve Hindistan’da Surat’tın 30 mil batısında Kuzeybatı Khambhat (Cambay) Körfezinde bulunmuştur.
Hindistan’da bulunan arkeologlar kısa zaman önce Kot Diji ve Harappa ile Mohenjo Daro’da bulunan medeniyete ait dokuz ya da daha çok katmanı kazmaya başladılar. Bu eski şehirlerden ikisinde yaşayanların suyu işlemek, evlerinin içine tuvalet yapmak ve lağım döşemek gibi işlerle uğraştıklarını ortaya çıkarmıştır. Şimdi arkeologların üzerinde çalıştığı katman, yaklaşık olarak M.Ö. 3.000 yılına kadar gitmektedir; ama bilim adamları Hindistan’ın kuzeybatı kıyısında 9.500 yıl önce kurulmuş olan ve benzer özellikler gösteren bir sualtı şehrini keşfetmişlerdir. Yaklaşık suyun yüz yirmi fit altında bulunan bu şehir beş mil uzunluğundadır ve dünyadaki insan eliyle yapılmış olan en eski heykel gruplarına sahiptir. Araştırmalar sürdüğü sürece modern aletler sayesinde Mu zamanında Pasifik’teki hayata dair kanıtlar çoğalmaya devam edecektir.
İndus nehir vadisinde bir çoğu 3500 yıllık olan höyükler üzerinde kurulu yapıların yükseklik ve derinlikleri gösteren Harappa arkeolojik kazı. Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Kadim Hindistan'ın en esrarengiz kültürlerinden biri, 3000 yıldan daha eski Harappa'da bir şehrin kazılmış duvarları. Halk okur yazardı ve günümüzde sadece kısmen çözülmüş olan Dravidian Sanskrit dilini kullanırdı. İndus vadisindeki Harappa ve Mohenjo-Daro'nın buluntuları olağanüstü güzel ve ayrıntılıdır. Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Harrappa Kent Sitlerden Bazı Detaylar
Harappa Halkının yaşadığı yerlerde çok sayıda kiremitten yapılı esrarengiz halkalar bulunmaktadır, ancak arkeologlar bunun ne işe yaradığını anlamaktadır. Tahminlerden biri tahılların kurutulması işine yaradıkları
Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Harappa and Mohenjo-Daro kazılarından çıkarılan ilk objeler hayvan resmeden ve halen alimlerin tam çözemediği yazılarla bezenmiş küçük taş mühürlerdi.
Bu mühürlerin tarihi yaklaşık olarak M.Ö. 2500 yılıdır. Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Yakından bakıldığında Mohenjo-daro'da bulunan bu mühür tek boynuzlu at unicorn'a benzeyen bir hayvandır. Her bir yanı 29 mm. uzunluktadır ve ısıtılmış Steatit'ten yapılmıştır. Steatit ısıtıldığında sertleşen kolayca yontulabilen bir taştır. Üst tarafta anlamı henüz çözülmemiş İndus yazıları vardır. Bunlar tarihin ilk yazılarındandır.
Kaynaklar:
Forbidden Archaeology yazan Michael Cremo ve Richard Thompson
* http://www.earthfiles.com
* http://campus.northpark.edu/history/WebChron/India/Harappa.html
* http://www.harappa.com/har/har0.html
* http://www.harappa.com/walk/21.html
* http://www.harappa.com/figurines/iindex.html
* http://www.mcremo.com
Oldukça zeki olan Ramalar, “vimana” adını verdikleri uçan aletler yapmışlardır. Yaklaşık olarak M.Ö.4 yüzyılda Bharadwaja the Wise, “Vaimanika Shasta” adlı kitabı için en azından seksen tane metinden ve Veda hikayelerinden vimanalar hakkında bilgi toplamıştır. 1918 yılında Bombay’in kuzeyinde yer alan Barbuda Royal Sanskrit Kütüphanesi’nde Vaimanika Shasta’yı bulan bilim adamları, kitabı oluştururken başvurduğu el yazıları kadar Bharadwajda’nın çalışmasının da doğruluğunu onaylamışlardır.
Vaimanika Shasta, aynı zamanda iki ya da üç katlı helikoptere benzeyen kargo uçaklarının veya 400-500 kadar kişiyi taşıyabilen yolcu uçaklarının veya 400-500 kadar kişiyi taşıyabilen yolcu uçaklarının da detaylı tasvirlerini yapmaktadır. Aynı zamanda kitap, doğru boyutların ve uçan araçların belirli bölümleri için hangi metalin en uygun olacağına dair bilgilerin de bulunduğu detaylı yönlendirmeleri de içinde bulundurmaktadır. Bharadwajda’nın bu anıtsal yapıtında vimanaları uçurmak için pilotların alacağı eğitim, araçların yerine getireceği görevler ve bunlardan daha da fazlası yer almaktadır. Eski tapınak kayıtlarından oluşan “Mahabharata” ve “Ramayana” yazıtları, Rama İmparatorluğu’na ait vimanalar hakkında daha geniş bilgi sunmaktadır.
Pueblo, Yaqui ve diğer Amerika yerlilerine ait şarkılarda ve danslarda Atlantisliler ve Hint Okyanusu’nda bulunan bu kayıp imparatorluk arasında uzun süren mücadelelerden söz edilmektedir. Bu savaş 20.000 yıl önce henüz buz dağları erimemişken meydana gelmiştir.
Ezoterik gelenek, Ramalar ve Atlantisliler arasındaki bu mücadele bir çarpışmadan ve Ramalar’ın oldukça garip bir şekilde zekalarını kullanarak düşmanlarının Atlas Okyanus’unda üstesinden gelmeyi başardıklarını anlatmaktadır. “Asvinler” adı verilen Atlantisliler bir keresinde Ramalar’ın başkentini ele geçirmeye teşebbüs etmişlerdir. Hintli bir yönetici, Ramalar’ın sadece barış istemelerine rağmen asla Atlantisliler’in öfekli ordularına boyun eğmeyeceklerini açıklamıştır. Fakat Atlantisli askerler onu hiç dikkate almamışlar ve Ramalar’ın kibarlıklarına ve savaşı önlemek için yaptıkları girişimlere rağmen şehre doğru ilerlemeye devam etmişlerdir. Bu noktadaysa Ramalı rahip kral kollarını havaya kaldırarak bugün Himalayalar’daki bazı yogilerin anlayabildiği oldukça güçlü zihinsel bir teknik kullanarak işgalci Atlantis liderlerinin teker teker ölmesine neden olmuştur. Bu oldukça yüksek bir yerden başlarına kocaman kayaların düşmesine benziyordu ve çarpmanın etkisiyle kalpleri durdu. Geriye kalan oldukça korkmuş olan Atlantisliler de araçlarına binerek oradan uzaklaştılar.
Sualtı arkeolojik sit alanı 9500 yıldan eski olabilir ve Hindistan’da Surat’tın 30 mil batısında Kuzeybatı Khambhat (Cambay) Körfezinde bulunmuştur.
Hindistan’da bulunan arkeologlar kısa zaman önce Kot Diji ve Harappa ile Mohenjo Daro’da bulunan medeniyete ait dokuz ya da daha çok katmanı kazmaya başladılar. Bu eski şehirlerden ikisinde yaşayanların suyu işlemek, evlerinin içine tuvalet yapmak ve lağım döşemek gibi işlerle uğraştıklarını ortaya çıkarmıştır. Şimdi arkeologların üzerinde çalıştığı katman, yaklaşık olarak M.Ö. 3.000 yılına kadar gitmektedir; ama bilim adamları Hindistan’ın kuzeybatı kıyısında 9.500 yıl önce kurulmuş olan ve benzer özellikler gösteren bir sualtı şehrini keşfetmişlerdir. Yaklaşık suyun yüz yirmi fit altında bulunan bu şehir beş mil uzunluğundadır ve dünyadaki insan eliyle yapılmış olan en eski heykel gruplarına sahiptir. Araştırmalar sürdüğü sürece modern aletler sayesinde Mu zamanında Pasifik’teki hayata dair kanıtlar çoğalmaya devam edecektir.
İndus nehir vadisinde bir çoğu 3500 yıllık olan höyükler üzerinde kurulu yapıların yükseklik ve derinlikleri gösteren Harappa arkeolojik kazı. Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Kadim Hindistan'ın en esrarengiz kültürlerinden biri, 3000 yıldan daha eski Harappa'da bir şehrin kazılmış duvarları. Halk okur yazardı ve günümüzde sadece kısmen çözülmüş olan Dravidian Sanskrit dilini kullanırdı. İndus vadisindeki Harappa ve Mohenjo-Daro'nın buluntuları olağanüstü güzel ve ayrıntılıdır. Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Harrappa Kent Sitlerden Bazı Detaylar
Harappa Halkının yaşadığı yerlerde çok sayıda kiremitten yapılı esrarengiz halkalar bulunmaktadır, ancak arkeologlar bunun ne işe yaradığını anlamaktadır. Tahminlerden biri tahılların kurutulması işine yaradıkları
Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Harappa and Mohenjo-Daro kazılarından çıkarılan ilk objeler hayvan resmeden ve halen alimlerin tam çözemediği yazılarla bezenmiş küçük taş mühürlerdi.
Bu mühürlerin tarihi yaklaşık olarak M.Ö. 2500 yılıdır. Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Yakından bakıldığında Mohenjo-daro'da bulunan bu mühür tek boynuzlu at unicorn'a benzeyen bir hayvandır. Her bir yanı 29 mm. uzunluktadır ve ısıtılmış Steatit'ten yapılmıştır. Steatit ısıtıldığında sertleşen kolayca yontulabilen bir taştır. Üst tarafta anlamı henüz çözülmemiş İndus yazıları vardır. Bunlar tarihin ilk yazılarındandır.
Kaynaklar:
Forbidden Archaeology yazan Michael Cremo ve Richard Thompson
* http://www.earthfiles.com
* http://campus.northpark.edu/history/WebChron/India/Harappa.html
* http://www.harappa.com/har/har0.html
* http://www.harappa.com/walk/21.html
* http://www.harappa.com/figurines/iindex.html
* http://www.mcremo.com
