Anasayfa
Shah:
Alafranga bir palavra ölüm anarşi ben kadavra dünüme tahsilat
batan günüm içinde ben pranga
bağlar elime fatihayla gönderir asıl
cihana kaybolur gülüşlerim ve (TOPRAK ALTINDA)
kaydedipte oyunu
baştan oynamak mı var hayal ateşle oynamak yasak velet
burada bir
medetle cennet ummak çok komik ve sana göründü sürreal ve kabusumla
kaçtı uykular haram bana
bi dur bi dinle beni bi damla gözyaşınla
kandırınca mutlu oldu bak çetin felek tarih atmadıkça
yaz
satırlarımda dolsun alıştık hep hüzün kaç beyit kapandı girdabında yazdı
kalp gözüm
ve dahası var bu kulpu kırık olan yaşamda aktörüm bi
faktörüm çapımda kendi hocam olan didaktörüm
vedası yar gelince kendi
melteminde son sözün bahardı zati beklenen asık surat gelen güzüm
utangaç
olsa adem oğlu yazmazdım ibret metanetin sonunda kafi gelemez oldu hep
tamah
(Bİ NAME GAZELLERİNDE YER BENİ ALLAHIM AL BENİ ÇOK BUNALDIM)
FatihKorkmaz:
Gözüm görmez aklım almaz bu ölümün karanlığını sen mi çaldın
yarınlarımı
Şu gönlümün ufkunda bir umut var paramparça ölüm bekler
yolun sonunda
Rantez:
Depresif yarınların umudu bir ölümle
başlar mahsenim mühürlü şiirlerimde yalnızım velakin
elverişli bir
hayatta kaybeden erir gider insanoğlu azgındır ıslah olmaz arsızdır
diretti
bir bilek gün biter gider yerin dibinde kıvrılır hüzünle kin doğar tan
yerinde
söz etti sağ melek beyaz kaldı sayfalar hislerimle oynarım
ve bir çıkış ver Allahım
biraz düşün amacı bir zulumse insanın
bedenim ürperir ölümle yüzleşirken yalnızım
boş umutlar boş hayaller
boş yarınlar günümü sardı kafamda bin soru bir
olay biterse söyle
yerinde bir tuval kader çizer çok sevinme
müddetim verildi lakin
hitaplarımda yok sorun mühletimde yargıç ol ve yardım eyle nefsim ol
zaten
biz bakan körüz bataklığa batan dünüz bonkörüz birazda üzülmekte kaldı
son pürüz
bileti aldın artık dönüşü yoktur yaşam filminin başkasından
değil
hayattan öğren rapin ilmini ister istemez sorumluluklarımda
son biçim
toprak olmak yerin dibinde sonsuz kalmak yaşamda hiç kolay
değil ölümlü yol bu son günüm
bu son saat bu son satır bu sözüm
yeter bu gün
FatihKorkmaz:
Gözüm görmez aklım almaz bu ölümün
karanlığını sen mi çaldın yarınlarımı
Şu gönlümün ufkunda bir umut
var paramparça ölüm bekler yolun sonunda
Alafranga bir palavra ölüm anarşi ben kadavra dünüme tahsilat
batan günüm içinde ben pranga
bağlar elime fatihayla gönderir asıl
cihana kaybolur gülüşlerim ve (TOPRAK ALTINDA)
kaydedipte oyunu
baştan oynamak mı var hayal ateşle oynamak yasak velet
burada bir
medetle cennet ummak çok komik ve sana göründü sürreal ve kabusumla
kaçtı uykular haram bana
bi dur bi dinle beni bi damla gözyaşınla
kandırınca mutlu oldu bak çetin felek tarih atmadıkça
yaz
satırlarımda dolsun alıştık hep hüzün kaç beyit kapandı girdabında yazdı
kalp gözüm
ve dahası var bu kulpu kırık olan yaşamda aktörüm bi
faktörüm çapımda kendi hocam olan didaktörüm
vedası yar gelince kendi
melteminde son sözün bahardı zati beklenen asık surat gelen güzüm
utangaç
olsa adem oğlu yazmazdım ibret metanetin sonunda kafi gelemez oldu hep
tamah
(Bİ NAME GAZELLERİNDE YER BENİ ALLAHIM AL BENİ ÇOK BUNALDIM)
FatihKorkmaz:
Gözüm görmez aklım almaz bu ölümün karanlığını sen mi çaldın
yarınlarımı
Şu gönlümün ufkunda bir umut var paramparça ölüm bekler
yolun sonunda
Rantez:
Depresif yarınların umudu bir ölümle
başlar mahsenim mühürlü şiirlerimde yalnızım velakin
elverişli bir
hayatta kaybeden erir gider insanoğlu azgındır ıslah olmaz arsızdır
diretti
bir bilek gün biter gider yerin dibinde kıvrılır hüzünle kin doğar tan
yerinde
söz etti sağ melek beyaz kaldı sayfalar hislerimle oynarım
ve bir çıkış ver Allahım
biraz düşün amacı bir zulumse insanın
bedenim ürperir ölümle yüzleşirken yalnızım
boş umutlar boş hayaller
boş yarınlar günümü sardı kafamda bin soru bir
olay biterse söyle
yerinde bir tuval kader çizer çok sevinme
müddetim verildi lakin
hitaplarımda yok sorun mühletimde yargıç ol ve yardım eyle nefsim ol
zaten
biz bakan körüz bataklığa batan dünüz bonkörüz birazda üzülmekte kaldı
son pürüz
bileti aldın artık dönüşü yoktur yaşam filminin başkasından
değil
hayattan öğren rapin ilmini ister istemez sorumluluklarımda
son biçim
toprak olmak yerin dibinde sonsuz kalmak yaşamda hiç kolay
değil ölümlü yol bu son günüm
bu son saat bu son satır bu sözüm
yeter bu gün
FatihKorkmaz:
Gözüm görmez aklım almaz bu ölümün
karanlığını sen mi çaldın yarınlarımı
Şu gönlümün ufkunda bir umut
var paramparça ölüm bekler yolun sonunda
